در سال 1384 بود که شرکت کرمان موتور خودروی چینی MVM110 را به بازار ایران عرضه کرد و خودروهای چینی در ایران پا به عرضه گذاشتند. با وجود مشکلات فنی و کیفی خودروهای اولیه چینی و ضعیف بودن برند و جایگاه چینی در ایران، به علت عدم حق انتخاب و محصور بودن بازار به فروش خوبی رسیدند. در چند سال گذشته اما خودروهای چینی بسیار ارتقا پیدا کردند و با ظاهری جذاب و کیفیت قابل قبول خود را عزیزتر از قبل نشان دادند. در اینجا به کم فروشترین خودروهای چینی در بازار ایران که باوجود تمام محدودیت ها باز هم موفق نبودند می‌پردازیم.
محصول شرکت بایک که در سال 1394 توسط شرکت دیار خودرو به بازار ایران عرضه شد، خودرویی که از یک موتور 1500سی سی که توان تولید ۱۱۳ اسب بخار قدرت و 143 نیوتن گشتاور بهره می‌برد که بوسیله گیربکس اتوماتیک ساخت ایسین ژاپن این نیرو به چرخهای جلو منتقل می‌شود.
بایک سابرینا با استفاده از پلت فرم بنز B کلاس و ظاهری شبیه به آن و استفاده از موتور با تکنولوژی میتسوبیشی و رقبای نه چندان زیاد خود می‌توانست در بازار ایران موفق شود ولی فعالیت ضعیف شرکت عرضه کننده در معرفی و خدمات پس از فروش و سیاست قیمت گذاری بالای آن باعث فروش پایین و کم رونقی این خودرو در بازار کشور شد.
ولیکس C30
محصول شرکت گریت وال که توسط شرکت راین خودرو در سال 1392 وارد بازار کشور شد. خودرویی با موتور 4سیلندر و توان 104 اسب بخار و گشتاور 138 نیوتن که با 2گیربکس دستی و اتومات معرفی شد.
از دلایل فروش کم این خودرو هم می‌توان به خدمات پس از فروش ضعیف، ظاهر نه چندان جالب و ذهنیت منفی مردم در سال عرضه به خودروهای چینی دانست.
۳.هافی لوبو
محصول شرکت hafei که توسط شرکت کرمان خودرو در سال 1389 به بازار عرضه شد، این خودرو از یک موتور 4سیلندر 1100سی سی با 65 اسب بخار و گشتاور 88 نیوتن متر نیرو می‌گیرد.
از دلایل کم اقبالی هافی هم می‌توان به موتور کم حجم و ضعیف، طراحی خاص و نه چندان جذاب بدنه و کابین آن، خدمات پس از فروش ضعیف و در نهایت عدم سیاست گذاری مناسب برای همچین خودرویی در بازار اشاره کرد. البته این خودرو دوسال بعداز معرفی بعلت نداشتن استانداردهای یورو ۴ از خط تولید کنار گذاشته شد .
