شرکت چانگان، برخلاف بسیاری از شرکت‌های چینی دیگر، سابقه ای طولانی مدت دارد. ۱۵۲ سال پیش چانگان با تولید اسلحه شروع به کار کرد و البته ساخت خودرو را در دهه ۵۰ میلادی و با مونتاژ جیپ آغاز نمود. در سال ۲۰۰۹ چانگان جدید با اتحاد هافی و چانگی به وجود آمد و در سال ۲۰۱۰ با تولید بیش از ۲.۳ میلیون خودرو، تبدیل به چهارمین خودروساز بزرگ چین شد. محصولات فورد و مزدا بخش عمده ای از خودروهای چانگان را تشکیل می‌دهند. در سال ۲۰۱۲، چانگان به دو پاره چانگان فورد و چانگان مزدا تقسیم شد.

سدان ایدو توسط مرکز طراحی ایتالیایی این شرکت چینی طراحی شده است. ویژگیهای آن چراغ‌های تیز و اسپرت و برجستگی‌های کاپوت و صندوق عقب نسبتاً کوتاه می‌باشد که ترکیبی پویا و جالب به آن داده است. با این حال مثل هر طرح چینی، می‌توانید انبوهی از شباهت‌ها به سایر خودروهای مطرح را در این خودرو نیز بیابید. اگر جلوپنجره این خودرو را با سوناتا تغییر دهید، بسیاری را به اشتباه خواهید انداخت. متأسفانه اندازه کوچک چرخ‌ها نشان دهنده یک خودروی تقلبی و ضعیف در زیر پوسته ای قدرتمند است.

طراحی این مدل مربوط به سال ۲۰۱۲ است و اخیراً مدلهای هاچ بک و هیبریدی آن با فیس لیفت به نمایش درآمده‌اند.

ابعاد ایدو، ۴۶۲۰×۱۸۲۰×۱۴۹۰ طول و عرض و ارتفاع است. فاصله بین محورهای جلو و عقب هم ۲۶۶۰ میلی متر است. بنابراین با یک سدان متوسط و کمی جمع و جور طرفیم.

پیشرانه چانگان ایدو یک موتور ۱.۶ لیتری ۱۲۴ اسبی و ۱۶۰ نیوتن متری است. این ارقام چندان بد به نظر نمی‌رسند. برای انتقال نیرو هم از گیربکس ۵ سرعته دستی یا ۴ سرعته تیپ ترونیک استفاده می‌شود.

معرفی و تاریخچه شرکت چانگان :

از ابتدای ورود چینی‌ها به شهر و دیارمان، جماعت پرنخوت آریایی را کمترین التفاتی به آنان نبود و کمتر کسی را می‌یافتی که دوستدارشان باشد و نیز راغب و هواخواهشان. در آن دوره، خرد و کلان، مالکان این خودروها را فریب‌خورده می‌پنداشتند و سزاوار سرزنش و ترحم. اما کم‌کم این احوال دگرگون گشت؛ زیرا از سویی متصدیان خودروساز در بستری خوش آرمیدند و از طرفی نیز طایفه زردفامان زمین و زمان را درنوردیدند. این‌ها همه موجب شد که ساخته‌های این قوم اندکی بیشتر مورد پسند قرار گیرند و از حدت و شدت تخاصم‌ها و بدگمانی‌ها نیز رفته‌رفته کاسته گردد.

از نیم دهه پیش بدین سوی، برندهای چینی شیوه نوینی را آغاز کردند و از کپی‌های نامأنوس و طراحی‌های اسباب‌بازی گونه عبور نموده و به‌مانند همتایان شرقی و غربی خود جدیت را وجه همت خویش قرار داده‌اند. شاید بتوان ارائه خودروهایی مانند جیلی امگرند و چانگان ایدو را نقطه شروع این روند دانست؛ امری که روزبه‌روز هم تحول بیشتری یافته و موانع قوی‌تری را از سر می‌گذراند. بی‌شک این مدل‌ها قابل قیاس با رقبای شرقی و غربی خود نیستند و بدین لحاظ یک دهه از آنان عقب‌ترند، ولی در عین حال گواهی هستند بر پیشرفتی سترگ، که قابل انکار هم نیست. چنانچه در آتیه‌ای نه‌چندان دور، برندهای چینی به‌مانند همتایان کره‌ای خویش مزه استقلال را تجربه نمایند و افسار تکنولوژی را مهار زنند، بی‌تردید زنگ خطر با شدت هر تمام‌تر برای مدل‌های ارزان‌تر کره‌ای و ژاپنی به صدا در خواهد آمد.

چانگان یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان خودرو در چین امروز است که دفتر مرکزی آن در شهر چونگ کینگ مستقر می‌باشد. این شرکت تحت مالکیت دولت بوده و عمده تولیداتش را هم خودروهای سواری، ون، میکروون و خودروهای تجاری تشکیل می‌دهند. بنا بر ادعای شرکت، سرآغاز فعالیت این مجموعه به سال ۱۸۶۲ میلادی برمی‌گردد؛ هنگامی که شخصی به نام لی هونگ ژانگ نمایندگی فروش سلاح‌های کمری را در شهر شانگهای تأسیس نمود. اما اینکه چه ارتباطی بین این موضوع و وضعیت فعلی چانگان وجود دارد چندان روشن نیست.

پیش از این، در سال ۱۹۵۰ میلادی، متصدیان پیشین این مجموعه به مونتاژ خودروهای جیب تحت نام YANGTZE RIVER(رودخانه یانگ تسه) می‌پرداختند. در سال ۱۹۸۰ میلادی نیز این مجموعه به تولید کامیونت و ون‌های تجاری مشغول بود. شاید این‌طور بتوان گفت که حرکت جدی این خودروساز در اوایل دهه ۸۰ میلادی آغاز شد و آن‌هم زمانی بود که این خودروساز جهت اخذ تکنولوژی‌های پیشرفته شروع به همکاری با شرکت سوزوکی نمود. این همکاری از سال ۱۹۸۳ میلادی آغاز شد و تا به امروز هم ادامه یافته است. بعدها نیز این مجموعه سازندگانی چون فورد، مزدا و سیتروئن را به لیست شرکای خود اضافه نمود. چانگان دو کمپانی داخلی را هم در سال ۲۰۰۹ میلادی ضمیمه خود نمود یکی از آن‌ها HAFEI نام دارد و دیگری CHANGHE. از سال ۲۰۱۰ میلادی، ساخت و فروش جنگ‌افزار نیز به عنوان یکی از منابع کسب درآمد مورد توجه این شرکت قرار گرفت. همچنین در این سال چانگان با تولید ۲.۳۸ میلیون خودرو به عنوان چهار تولیدکننده برتر کشور چین شناخته شد. در حال حاضر مراکز تحقیق و توسعه این کمپانی در دیترویت آمریکا، ناتینگهام بریتانیا، تورین ایتالیا و یوکوهاما ژاپن دایر است. از مهم‌ترین بازارهای صادراتی این کمپانی نیز می‌توان به ممالکی همچون روسیه، برزیل، شیلی، آفریقای جنوبی، مالزی، کویت و فیلیپین و… اشاره نمود.

اگر بخواهیم تاریخچه کوتاهی از چانگان داشته باشیم:

• ۱۸۶۲: تاسیس دفتر فروش اسلحه های خارجی شانگهای به وسیله لی هونگ زانگ
• ۱۸۶۵: تغییر نام به دفتر کارخانه ماشین سازی جین لینگ و تغییر مکان به نان جینگ
• ۱۹۲۹: تغییر نام به زرادخانه جین لینگ و تغییر مکان به چونگ کین به دلیل جنگ با ژاپن (سالهای ۱۹۳۷-۱۹۴۵)
• ۱۹۴۹: بعد از تغییر رژیم چین به جمهوری، زرادخانه به زیر مجموعه ای از وزارت صنایع نظامی تبدیل شد.
• ۱۹۵۷: زرادخانه چونگ کین اولین جیپ چینی با نام چانگ ژیانگ ۴۶ (Changjiang-46) را تولید کرد، بین سالهای ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۳ در کل تعداد ۱۳۹۰ دستگاه از این مدل تولید شد.
• ۱۹۸۴: تولید اولین مدل مینی تراک با برند چانگان.
• ۱۹۹۳: در ۸ ژوئن این سال قرارداد جوینت ونچر چانگان-سوزوکی در چونگ کین بسته شد.
• ۱۹۹۶: قرار گرفتن در لیست شنزن با نام تجاری صنایع اتومبیل سازی چانگان چونگ کین در ۱۳ اکتبر.
• ۱۹۹۸: مینی ون چانا استار به فروش رفت.
• ۲۰۰۱: قرار داد چانگان- فورد در ۲۵ آپریل و همین طور کارخانه موتورسازی در ۱۶ ژانویه.
• ۲۰۰۲: تاسیس برند هبی (Hebi) در ۸ جولای.
• ۲۰۰۳: در ۲۸ مارس، شروع ساخت خط تولید جدید در نان جینگ.
• ۲۰۰۴: خط تولید جدید چانگان- فورد در ماه ژانویه.
• ۲۰۰۵: مدل سویفت از سوزوکی و فوکوس از فورد به بازار عرضه شد، چانگان- فورد- مزدا در ماه سپتامبر خط تولید موتور های بلوکور را افتتاح کردن، برند لندوایند با عرضه مدل فشین متولد شد.
• ۲۰۰۶: شروع به ساخت مزدا۳ در ماه فوریه.
• ۲۰۰۷: شروع به تولید مزدا۲ و همین طور اولین مدل هیبرید.
• ۲۰۰۸: تاسیس مرکز طراحی در ژاپن، عقد قرارداد با گروه خودرو سازی سایپا.
• ۲۰۰۹: عرضه مدل آلسوین، ادغام برندهای هافی و دونگان و چانگی به چانگان.
• ۲۰۱۰: نمایش مدل CX30 و عرضه مدلهای CX20 و ون تائرو استار.
• ۲۰۱۱: عقد قرار داد جوی نت و نچر با گروه پژو سیتروئن فرانسه.
• ۲۰۱۲: معرفی مدلهای ایدو در ۲۷ مارچ و CS35 در ۳۰ اکتبر.
• ۲۰۱۳: معرفی مدل CS75 در نمایشگاه فرانکفورت آلمان.

همکاری های شرکت چانگان با خودروسازان بزرگ دنیا:

شرکت مزدا: همکاری چانگان با این شرکت از سال ۲۰۰۵ میلادی آغاز شد و تاکنون نیز ادامه یافته است؛ در حال حاضر این دو کمپانی در تولید خودرو ونیز پیشرانه با یکدیگر مشارکت دارند. هم‌اکنون در مجموعه‌های تحت کنترل چانگان خودروهای مزدا ۳ نسل اول با نام CLASSICAL، نسل دوم با نام XINGCHENG و نسل سوم با نام ALEXA تولید می‌شود. همچنین مدل‌های مزدا ۲ و CX5 هم در این مجموعه تولید می‌شوند.شرکت فورد: این شراکت از سال ۲۰۱۲ میلادی شروع شده است؛ در حال حاضر انواع مدل‌های فورد از جمله اسکورت، فیستا سدان و هاچ بک، فوکوس، موندئو، اکو اسپرت و نیز کوگا و C-MAX توسط چانگان تولید می‌شود.

شرکت سوزوکی: همکاری بین این دو کمپانی از سال ۱۹۸۳ میلادی آغاز شده است؛ در آغاز چانگان خودروهای تجاری ارزان قیمت را تحت لیسانس سوزوکی تولید می‌کرد. پس از مدتی این دو مجموعه به طور جدی دست به شراکت زدند و در سال ۱۹۹۳ میلادی شرکت جدیدی را تحت نام خودروسازی «چونگ کینگ چانگان سوزوکی» تشکیل دادند. به موازات آن نیز چانگان خودروهایی را نیز با برند خود تولید نمود که تکنولوژی آن‌ها برگرفته از سوزوکی بود. در حال حاضر در مجموعه‌های تحت کنترل چانگان انواع مختلف سوزوکی از جمله آلتو، سوئیفت،ALVIO ،SX4 (سدان، هاچ بک، کراس‌اوور) و خودروی مشترک LINQYANG تولید می‌شود.

شرکت PSA (پژو – سیتروئن): این همکاری از سال ۲۰۱۰ میلادی شروع شده است، که ماحصل آن تشکیل شرکتی جدید به نام CAPSA بوده است؛ سهام آن نیز به‌صورت مساوی و ۵۰/۵۰ بین دو کمپانی تقسیم شده است. در حال حاضر، این دومین سرمایه‌گذاری PSA در چین می‌باشد؛ پیش از آن نیز این کمپانی با شرکت دانگ فنگ مشارکت داشته است. هم‌اکنون در مجموعه‌های زیر نظر چانگان خودروهای لوکس سیتروئن از جمله DS 5،DS 5LS و کراس‌اوور DS6 تولید می‌شود.

علاوه بر این‌ها این مدل‌هایی همچون JOICE،REATON، ALVISIN (V3، V5،V7)، BENNI، CX20،CX30، EADO (بنزینی، الکتریکی، هیبریدی)، EADO XT و کراس‌اوورهای CS 35 و CS 75 را نیز تحت برند چانگان تولید می‌شوند.

البته برندها و مدل‌های دیگری نیز توسط چانگان تولید می‌شود که ذکر نام تمامی آن‌ها از حوصله این بحث خارج است.

یکی از خودروهایی که از مجموعه چانگان روانه بازار کشورمان شده ایدو (EADO ) نام دارد. این مدل برای نخستین بار در مارس سال ۲۰۱۲ میلادی به بازار چین معرفی شد. طرح بدنه آن در مرکز طراحی چانگان در تورین ایتالیا تکوین یافته و از المان‌های خاص اروپایی بهره می‌گیرد. بیشتر منابع خودرویی هم خطوط به کار رفته در بدنه آن را زیبا و متناسب ارزیابی نمودند. شرکت چانگان مدعیست که مدت زمانی معادل ۳ سال را صرف توسعه این خودرو نموده است. این خودرو در نمایشگاه خودرو فرانکفورت آلمان هم در معرض دید بازدیدکنندگان قرار گرفت.

کابین این خودرو از طرح نسبتاً مدرنی بهره برده و شاخص‌های اسپرتی نیز در جای‌جای آن قابل مشاهده است. صفحه نمایشگر نسبتاً بزرگی نیز در وسط داشبورد آن قرار دارد و جزییات آلومینیمی بسیاری هم در بخش‌های گوناگون آن به کار رفته است؛ با این حال، برخی از وب‌سایت‌های چینی میزان آلومینیم استفاده شده در فرمان آن را کمی بیش از حد معمول آن ارزیابی نمودند. همچنین این خودرو از صندوق بار نسبتاً بزرگ و وسیعی نیز بهره می‌برد که کاملاً رافع نیازهای یک خانواده ۴ نفره می‌باشد.

موتور و پیشرانه چانگان ایدو (changan eado)

پیشرانه این خودرو از نمونه ۱.۶ لیتری می‌باشد که BLUECORE نام دارد. این موتور که توسط خود چانگان توسعه یافته، از شاخص‌های زیست محیطی مطلوبی برخوردار است و یکی از پاک‌ترین موتورهای تولیدی در کشور چین می‌باشد. توان این پیشرانه معادل ۱۲۰ اسب بخار و خروجی گشتاور آن نیز برابر با ۱۶۰ نیوتن‌متر است. به لحاظ سیستم انتقال قدرت نیز این خودرو از یک گیربکس ۴ دنده خودکار سود می‌برد. با یک نگاه کلی می‌توان مشخصات این مدل را تا حد زیادی مشابه نزدیک‌ترین رقیب آن، یعنی جیلی امگرند دانست.

تکنولوژی بلوکور(Blue Core):پیشینه طراحی تکنولوژی بلوکور (یا هسته آبی) به انجینهای مورد استفاده در موتورسیکلت های یاماها بر میگردد، یاماها در این انجینها با تقویت سه فاکتور اصلی باعث شده تا بازده خروجی افزایش پیداکند:

۱- افزایش بازده در مرحله تراکم: که شامل استفاده از فیلترهای هوا با گنجایش هوای عبوری بیشتر و همین طور سیستم تزریق سوخت بهینه سازی شده (همانند آنچه در سیستم VVT استفاده شده) ، طراحی خاص سوپاپها و محیط داخلی سیلندر به جهت پاشش بهینه سوخت و آماده سازی جهت تراکم بهینه.

۲- تقویت سیستم تهویه دما: طراحی خاص رادیاتور و محل جایگذاری فن آن، طراحی جدید ترموستات با سوپاپ لوله فرعی: ترموستات زمانی که غیر فعال است جریان آب خروجی را وارد رادیاتور نمیکند و با لوله فرعی تعبیه شده گردش جریان آب بدونه گذر از ترموستات ادامه پیدا میکند که باعث میشود زمان گرم شدن ابتدایی موتور کاهش یابد و استهلاک فن و رادیاتور پایین بیایید، استفاده از آلومینیوم در پوشش بدنه داخلی سیلندر جهت انتقال حرارت بهتر.

۳- کاهش اتلاف قدرت خروجی: استفاده از بلبرینگ در محل اتصال اسبک و میل بادامک، کاهش مسیر چرخش میل لنگ به واسطه طراحی مجدد میل لنگ و افزایش افست که باعث می شود پیستون به نیروی کمتری جهت پایین رفتن نیاز داشته باشد، استفاده از دینام بهینه که قدرت موتور را کمتر کاهش میدهد و نیروی الکتریکی را نیز با بهینه گی بیشتری تولید میکند.

ایمنی چانگان ایدو (changan eado)

به لحاظ ایمنی نیز این خودرو مجهز به ۶ کیسه هوای ایمنی است و همچنین ۵ ستاره را هم از موسسه ایمنی C-NCAP دریافت نموده است. علاوه بر این، خودروی ایدو به مجموعه کاملی از سامانه‌های ایمنی از جمله ABS ،EBD ،BA ،ESP و TCS مجهز است که در این رده قیمتی کمتر قابل مشاهده است و بیشتر در خودروهای گران‌تر کره‌ای و یا ژاپنی یافت می‌شوند.

منابع :
– سایپا
– پدال
– سبقت آزاد
– car.ir
– خودروبانک